ดรูอิดแห่งไอร์แลนด์ หมอผีที่ชาญฉลาดในยุคก่อนคริสต์ศักราชของไอร์แลนด์ พวกเขาได้รับการศึกษาด้านศิลปะในยุคนั้น ซึ่งรวมถึงดาราศาสตร์ เทววิทยา และวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ พวกเขาได้รับความเคารพอย่างสูงจากผู้คนและทำงานเป็นที่ปรึกษาทางจิตวิญญาณให้กับชนเผ่าต่างๆ ของไอร์แลนด์

ดรูอิดแห่งไอร์แลนด์ เป็นใครกันแน่

ความรู้ลึกลับรูปแบบหนึ่งมีอยู่ในไอร์แลนด์โบราณ ซึ่งรวมถึงความเข้าใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับปรัชญาธรรมชาติ ดาราศาสตร์ คำทำนาย 

แม้แต่เวทมนตร์ในความหมายที่แท้จริงของคำ นั่นก็คือการจัดการกับกองกำลัง หลักฐานของความเชี่ยวชาญทางธรรมชาติที่ชัดเจนนี้สามารถเห็นได้จากโครงสร้างหินขนาดใหญ่ที่สอดคล้องกับการวางแนวโหราศาสตร์ 

ภาพสลักหินที่เป็นตัวแทนของเรขาคณิตตัวเลขและปฏิทิน และเรื่องราวมากมายที่ยังคงมีอยู่ ชายและหญิงผู้มีอำนาจที่เข้าใจภูมิปัญญานี้เรียกว่าดรูอิดหรือดรู ในภาษาไอริชโบราณ

ดรูอิดแห่งไอร์แลนด์เป็นแกนหลักทางจิตวิญญาณของสังคมเซลติก และแม้ว่าพวกเขาจะมีมรดกร่วมกันกับยุโรปตะวันตก แต่พวกเขาก็ไม่ควรสับสนกับนักบวชเซลติก

ดรูอิดไม่ได้เป็นเพียงผู้รอบรู้ทางจิตวิญญาณเท่านั้น แต่หลายคนยังเป็นนักรบที่ดุร้ายอีกด้วย ผู้นำชาวไอริชและอัลสเตอร์ที่มีชื่อเสียง 

เช่น ซิมเบธแห่งเอมมาช่า, มัครันแห่งมึนสเตอร์, ครันบาดูและเฟอร์กัส ฟอกฮาเป็นทั้งดรูอิดและนักรบผู้ยิ่งใหญ่

เหนือสิ่งอื่นใด ดรูอิดเป็นบุคคลแห่งการเรียนรู้ ซึ่งเป็นความหมายที่แท้จริงเบื้องหลังชื่อนี้ ความรู้ของพวกเขาครอบคลุมกฎธรรมชาติ ยา ดนตรี บทกวี และเทววิทยา

นิรุกติศาสตร์ของ ดรูอิดแห่งไอร์แลนด์

ดรูอิด เป็นที่รู้จักในภาษาไอริชโบราณว่าดรูแปลว่า ผู้หยั่งรู้ หรือ ผู้ฉลาด แต่เมื่อถึงเวลาของการพัฒนาภาษาละติน-ไอริช

เกิดขึ้นในช่วงคริสต์ศาสนาได้รับการแปลเป็นภาษาอื่นๆหมอผีระยะลบ นักวิชาการบางคนเสนอว่าดรูเกี่ยวข้องกับคำภาษาไอริชซึ่งแปลว่าต้นโอ๊ก 

เป็นไปได้ว่า ดรู อาจหมายถึง นักปราชญ์แห่งต้นโอ๊ก  อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้จะเกี่ยวข้องกับ กอลลิชดรูอิด มากกว่า ซึ่งตามคำกล่าวของจูเลียส ซีซาร์และนักเขียนคนอื่นๆ นับถือต้นโอ๊กว่าเป็นเทพเจ้า 

อย่างไรก็ตาม ในตำนานของชาวไอริช ต้นยูมักถูกมองว่าเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่สุด ในสังคมไอริช หลายชนเผ่ามีต้นน้ำดีหรือต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ 

ดังนั้นจึงไม่น่าเป็นไปได้ที่ต้นโอ๊กจะเป็นที่มาของคำว่าดรู ดังนั้น คำภาษาไอริชดั้งเดิมดรูจึงตีความได้ดีที่สุดว่า ฉลาด หรือ ผู้หยั่งรู้ ซึ่งมีความคล้ายคลึงกับเวทมนตร์ในพระคัมภีร์ไบเบิล  (นักปราชญ์) มากกว่านักมายากลในยุคกลาง