เอ็ด เคมเปอร์ เป็นชายท้องถิ่นสูง 6 ฟุต 9 นิ้วที่ไปไหนมาไหนตลอดเวลาและดูเหมือนไม่มีอะไรมากไปกว่ายักษ์ผู้อ่อนโยน หลังจากฆ่าปู่ย่าตายายเมื่ออายุเพียง 15 ปี ก็ลงมือสังหารผู้หญิงอีก 8 คนระหว่างเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2515 ถึงเดือนเมษายน พ.ศ. 2516 โดยมักล่วงละเมิดและทำลายศพของพวกเขาในภายหลัง

วัยเด็กที่มีปัญหาของ เอ็ด เคมเปอร์

เกิดเมื่อวันที่ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2491 ในเมืองเบอร์แบงก์ รัฐแคลิฟอร์เนีย เอ็ดมุนด์ เคมเปอร์ แสดงพฤติกรรมที่น่าเป็นห่วงตั้งแต่อายุยังน้อย ฆาตกรต่อเนื่องในอนาคตก็มีวัยเด็กที่วุ่นวายเช่นกัน แม่ของเขา คลาเนล เอลิซาเบธ เคมเปอร์ เป็นผู้ติดสุราที่อาจเป็นโรคบุคลิกภาพก้ำกึ่ง 

พฤติกรรมที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ของเธอครั้งหนึ่งทำให้พ่อของ เคมเปอร์ ซึ่งเป็นทหารผ่านศึกในสงครามโลกครั้งที่สองชื่อ เอ็ดมุนด์ เคมเปอร์ II ตั้งข้อสังเกตว่า ภารกิจฆ่าตัวตายในช่วงสงคราม

การทดสอบระเบิดปรมาณูในภายหลังนั้นไม่มีอะไรเทียบได้กับการอยู่ร่วมกับคลาร์เนลล์ เธอตำหนิพ่อของ เคมเปอร์ เป็นประจำในเรื่อง งานช่างต่ำ ของเขาในฐานะช่างไฟฟ้า และเธอปฏิเสธที่จะกอดลูกชายของเธอ

เพราะกลัวว่ามันจะทำให้ เขาเป็นเกย์ ในสภาพแวดล้อมที่ปั่นป่วน เคมเปอร์ เริ่มพัฒนาจินตนาการที่มืดมนตั้งแต่เนิ่นๆ ด้วยความคิดเหล่านี้ เขาจึงเริ่มประหารชีวิตตุ๊กตาน้องสาวของเขา

ฉันจำได้ว่ามีความตื่นเต้นทางเพศจริง ๆ – คุณได้ยินเสียงป๊อปเล็กน้อยและดึงหัวออกแล้วจับผม [พวกเขา] ขึ้น เคมเปอร์ กล่าวในภายหลัง สะบัดหัวออก ร่างกายนั่งอยู่ที่นั่น นั่นจะทำให้ฉันออกไป

นอกจากนี้ เคมเปอร์ ยังบังคับให้น้องสาวของเขาเล่นเกมที่น่ารำคาญ เช่น เก้าอี้ไฟฟ้า และ ห้องรมแก๊ส ราวกับจินตนาการว่าเขาจะไปอยู่ที่ไหน เคมเปอร์ ให้พี่สาวของเขาแสร้งทำเป็นว่าจะพาเขาไปสู่ความตาย

ครั้งหนึ่งเขาเคยสะกดรอยตามครูประจำชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ขณะถือดาบปลายปืนของพ่อ และเมื่อซูซานน้องสาวของเขาแกล้งเขาเรื่องการจูบครู เคมเปอร์ ก็ตอบอย่างเย็นชาว่า ถ้าผมจูบเธอ ผมจะต้องฆ่าเธอก่อน

เมื่ออายุ 10 ขวบ พฤติกรรมก่อกวนของเคมเปอร์ทวีความรุนแรงขึ้น หลังจากที่พ่อของเขาทิ้งครอบครัวไปในปี 1957 เด็กหนุ่มก็ฆ่าแมวทั้งสองของครอบครัว เขายังฝังแมวตัวหนึ่งทั้งเป็นและตัดหัวมันในภายหลัง

ในขณะเดียวกัน โดยไม่มี เอ็ดมันด์ ซีเนียร์ อยู่ใกล้ๆ แม่ของ เคมเปอร์ เริ่มเพ่งเล็งความก้าวร้าวของเธอไปที่ลูกชายวัยรุ่นของเธอ เธอให้เขานอนในห้องใต้ดินโดยอ้างว่าเขาอาจทำร้ายน้องสาวของเขา และเธอด่าทอเขาเป็นประจำ โดยบอกเขาว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนตกหลุมรักเขา

ตอนอายุ 14 เคมเปอร์ก็เพียงพอแล้ว เขาหนีออกจากบ้านแม่ไปอยู่กับพ่อ แต่เมื่อถึงจุดนั้น พ่อของเขาได้แต่งงานใหม่กับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง และเขาส่งลูกชายไปอยู่กับปู่ย่าตายายของเขา ที่นั่นเอ็ด เคมเปอร์ จะกลายเป็นนักฆ่าเป็นครั้งแรก

เหยื่อรายแรกของเคมเปอร์ คือปู่ย่าตายายของเขาเอง

สำหรับเอ็ด เคมเปอร์ การใช้ชีวิตในฟาร์มปศุสัตว์ของปู่ย่าตายายไม่ได้ดีไปกว่าการอยู่บ้าน ต่อมาเขาเรียกคุณปู่ว่าเอ็ดมันด์แก่และบ่นว่า ม้อดผู้เป็นย่าของเขากำลัง หยิ่งยโส

เธอ คิดว่าเธอมี ลูกบอลมากกว่าผู้ชายทุกคน และทำให้ฉันและคุณปู่ต้องขนอ่อนอยู่ตลอดเวลาเพื่อพิสูจน์ เคมเปอร์กล่าวในภายหลัง

หลังจากทะเลาะกับยายหลายครั้ง เคมเปอร์ ก็โกรธมากขึ้น ฉันไม่สามารถทำให้เธอพอใจได้ มันเหมือนอยู่ในคุก ฉันกลายเป็นระเบิดเวลาที่เดินได้ และในที่สุดฉันก็ระเบิด เขากล่าว

เมื่อวันที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2507 เคมเปอร์ ได้ทะเลาะกับยายของเขาอีกครั้ง แต่คราวนี้ เด็กชายวัย 15 ปีที่โกรธเกรี้ยวยิงม้อด เคมเปอร์ ที่ศีรษะ ด้วยปืนไรเฟิลขนาด .22 ของปู่ของเขา

จากนั้น ขณะที่ปู่ของเขาเดินขึ้นทางรถแล่นไปที่บ้าน เคมเปอร์ก็ยิงเขาเช่นกัน ปู่ย่าตายายทั้งสองของเขาตายเพราะเขา

เขาฆ่าม้อด เขาอธิบายในภายหลัง เพราะเขา แค่ต้องการดูว่าการฆ่าคุณย่ารู้สึกอย่างไร แต่เคมเปอร์ฆ่าปู่ของเขาเพื่อไม่ให้รู้ว่าภรรยาของเขาถูกฆาตกรรม

หลังจากที่ทั้งคู่ตายไปแล้ว เขาโทรหาแม่และสารภาพทุกอย่าง จากนั้น เคมเปอร์ ถูกส่งไปยังหน่วยอาชญากรวิกลจริตของโรงพยาบาล อาตาสคาเดโรที่นั่น แพทย์ระบุว่าเคมเปอร์เป็นโรคจิตเภทแบบหวาดระแวง และมีไอคิวที่น่าประทับใจมาก

แม้ว่าเขาจะก่ออาชญากรรมแต่เอ็ด เคมเปอร์ ก็อยู่ในโรงพยาบาลเพียงไม่กี่ปีเท่านั้น ในวันเกิดปีที่ 21 ของเขาในปี 1969 เขาได้รับการปล่อยตัว เคมเปอร์ ไปอยู่กับแม่ของเขาซึ่งขณะนั้นทำงานเป็นผู้ช่วยฝ่ายบริหารที่มหาวิทยาลัยแห่งแคลิฟอร์เนียในซานตาครูซ