ดร.แอรอน ที เบค นักจิตอายุรเวทที่แหวกแนวซึ่งได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นบิดาแห่งการบำบัดด้วยความรู้ความเข้าใจ เสียชีวิตเมื่อวันจันทร์ที่บ้านของเขาในฟิลาเดลเฟียด้วยวัย 100 ปี

งานของเบ็คปฏิวัติการวินิจฉัยและการรักษาภาวะซึมเศร้าและความผิดปกติทางจิตอื่นๆ เขาเสียชีวิตอย่างสงบในตอนเช้า ตามคำแถลงของสถาบันเบ็คเพื่อการบำบัดพฤติกรรมทางปัญญา ซึ่งเขาร่วมก่อตั้งกับลูกสาวของเขา ดร.จูดิธ เบค

พ่อของฉันเป็นคนที่น่าทึ่งที่อุทิศชีวิตเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น ลูกสาวของเขากล่าว เว็บพนัน โดยสังเกตว่าพ่อของเธอยังคงทำงานต่อไปจนตาย เขาได้สร้างแรงบันดาลใจให้กับนักศึกษา แพทย์ และนักวิจัยมาหลายชั่วอายุคนด้วยความหลงใหลและผลงานที่ก้าวล้ำของเขา

เบ็คพัฒนาสาขาการบำบัดพฤติกรรมทางปัญญาซึ่งเป็นรูปแบบทางคลินิกของจิตบำบัดที่มหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนียในทศวรรษที่ 1960 กระตุ้นให้ผู้ป่วยมุ่งความสนใจไปที่การบิดเบือนในการคิดแบบวันต่อวัน มากกว่าที่จะสนใจความขัดแย้งที่ฝังอยู่ในวัยเด็ก

เขาได้พัฒนาวิธีการรักษาหลังจากพบว่าผู้ป่วยที่เป็นโรคซึมเศร้ามักประสบกับความคิดเชิงลบที่บิดเบี้ยว เขาเรียกพวกเขาว่า "ความคิดอัตโนมัติ"

ซึ่งแตกต่างจากจิตวิเคราะห์ของฟรอยด์ซึ่งเจาะลึกถึงวัยเด็กของผู้ป่วยและค้นหาความขัดแย้งภายในที่ซ่อนอยู่ การบำบัดด้วยความรู้ความเข้าใจกล่าวว่าการหันกลับมาใช้การพูดคนเดียวที่ดูหมิ่นตนเองเป็นกุญแจสำคัญในการบรรเทาปัญหาทางจิตใจมากมาย

เขาโน้มน้าวแนวคิดนี้ด้วยคตินิยมต่อต้านฟรอยด์: “มีอะไรมากกว่าที่ตาเห็น”

เบ็คค้นพบว่าผู้ป่วยที่เรียนรู้ที่จะเข้าใจตรรกะที่ผิดพลาดของความคิดเชิงลบโดยอัตโนมัติ เช่น “ฉันจะล้มเหลวเสมอ” หรือ “ไม่มีใครชอบฉัน” สามารถเรียนรู้ เว็บพนันออนไลน์ ที่จะเอาชนะความกลัวและคิดอย่างมีเหตุผลมากขึ้น ซึ่งลดน้อยลง ความวิตกกังวลและปรับปรุงอารมณ์ของพวกเขา เขาพบว่าผลลัพธ์ที่ได้จะคงอยู่นานหลังจากการรักษาเสร็จสิ้น เนื่องจากผู้ป่วยเรียนรู้ที่จะเผชิญหน้ากับความคิดเหล่านั้นด้วยตนเอง

การบำบัดด้วยความรู้ความเข้าใจมีรูปแบบที่เข้มงวด ซึ่งมักจะรวมถึงการกำหนดเป้าหมายสำหรับเซสชั่นและการบ้าน นอกจากภาวะซึมเศร้าแล้ว ยังใช้รักษาอาการต่างๆ เช่น บูลิเมีย อาการตื่นตระหนก ความหวาดกลัวทางสังคม โรคย้ำคิดย้ำทำ และการใช้ยาในทางที่ผิด

มุมมองเชิงปฏิบัติเกี่ยวกับจิตบำบัดของเบ็คมีความสงสัย นักจิตวิทยาบางคนเรียกว่าการบำบัดด้วยความรู้ความเข้าใจเพียงผิวเผินและมากกว่าการให้กำลังใจเพียงเล็กน้อย แต่ก็จำเป็นต้องได้รับการฝึกอบรมสำหรับผู้อยู่อาศัยด้านจิตเวช